Beinhaltet auch Abstammungsketten und Lehnübersetzungen. Übersicht der griechischen Sprachstufen.
Altgriechisch Mittelgriechisch Koine-Griechisch Katharevousa-Griechisch Lateinisch Spanisch Deutsch Türkisch Italienisch Norwegisch Arabisch Albanisch Sanskritisch Ägyptisch Persisch Japanischκοράλλι mittelgriechisch κοράλλιν Koine-Griechisch κοράλλιον lateinisch corall(i)um πιθανόν αντολικής προέλευσης, σημιτική (siehe auch το εβραϊκό רָל ('goral')[1]
κορασίδα mittelgriechisch κορασίς + -ίδα Koine-Griechisch κοράσιον, υποκοριστικό του altgriechisch κόρη[1]
κορβανάς Koine-Griechisch κορβανᾶς (ονομασία του θησαυρού του ναού στην Ιερουσαλήμ) κορβᾶν (δώρο) hebräisch קרבן (korbán: θύμα, τελετουργική θυσία) protosinaitisch
κόριζα mittelgriechisch κόριζα Koine-Griechisch κόρις
κορμί mittelgriechisch κορμί(ν) Koine-Griechisch κορμίον altgriechisch κορμός proto-indogermanisch *(s)ker-[1] (κόβω)
κοσμητεία (λόγιο) Koine-Griechisch κοσμητεία (το αξίωμα του κοσμητοῦ, ΄΄δείτε κοσμήτορας)[1]
κοσμοκράτορας Koine-Griechisch κοσμοκράτωρ altgriechisch κόσμος + κρατέω
κοσμοκρατορία mittelgriechisch κοσμοκρατορία Koine-Griechisch κοσμοκράτωρ altgriechisch κόσμος + κρατέω
κοσμοκράτωρ Koine-Griechisch κοσμοκράτωρ altgriechisch κόσμος + κρατέω
κοσμοπολίτης (λόγιο) Koine-Griechisch κοσμοπολίτης.[1] Συγχρονικά αναλύεται σε κοσμο- + πολίτης
κουβαλώ mittelgriechisch κουβαλῶ Koine-Griechisch κοβαλεύω altgriechisch κόβαλος
κουκούλι mittelgriechisch κουκούλλιν Koine-Griechisch κουκούλλιον lateinisch cucullus
κουλούρα mittelgriechisch κουλούρα Koine-Griechisch κολλούρα altgriechisch κολλύρα
κουλούρι mittelgriechisch κουλούριον, υποκοριστικό του κουλούρα Koine-Griechisch κολλούρα altgriechisch κολλύρα
κουμπώνω mittelgriechisch κουμπώνω κομπώνω Koine-Griechisch κομβόω / κομβῶ κομβίον
κουνούπι mittelgriechisch κουνούπι κουνούπιον Koine-Griechisch κωνώπιον altgriechisch κώνωψ
κουνουπίδι mittelgriechisch κουνουπίδιν Koine-Griechisch κάνωπον
κούπα Koine-Griechisch κοῦπα lateinisch cupa
κουπαστή mittelgriechisch *εγκωπαστή Koine-Griechisch ἔγκωπον ἐν + κώπη
κουραφέξαλα (αβέβαιης ετυμολογίας) ίσως *κουφόξυλα (πβ. Koine-Griechisch κουφοξυλαία / κουφοξυλέα). Ή κόρα (με σημασία «φλοιός δέντρου») + *φέξαλα altgriechisch ὁ φέξαλος (σπίθα, αποκαΐδια)[1]
κουρεύω mittelgriechisch κουρεύω Koine-Griechisch κουρεύομαι κουρά
κουστωδία Koine-Griechisch κουστωδία spätgriechisch κουστωδία λατινικά: custodia (la)
κουτσομπολεύω κουτσο- ( κουτσός) + μπολεύω (Koine-Griechisch ἐμπολεύω)
κοφίνι mittelgriechisch κοφίνι(ν) Koine-Griechisch κοφίνιον, υποκοριστικό τού altgriechisch κόφινος
κοχλάζω Koine-Griechisch κοχλάζω altgriechisch καχλάζω[1] Δεν έχει ετυμολογική σχέση ο κοχλίας.
κοχλακίζω mittelgriechisch κοχλακίζω Koine-Griechisch κόχλαξ (χαλίκι) Genitiv: κόχλακος + -ίζω.[1] siehe auch χοχλακίζω, κοχλάζω
κόχλασμα Koine-Griechisch κόχλασμα.[1] Συγχρονικά αναλύεται σε (κοχλάζω) κόχλασ(α) + -μα. siehe auch χόχλασμα
κραδασμός Koine-Griechisch κραδασμός κραδαίνω
κράμα Koine-Griechisch κρᾶμα altgriechisch κεράννυμι indoeuropäisch (Wurzel) *ḱh₁erh₂-
κρανιά Koine-Griechisch κρανέα altgriechisch κράνεια / κράνια κράνον
κραταιώνω (λόγιο) Koine-Griechisch κραται(ῶ) (κραταιάω) + -ώνω
κρεμάστρα κληρονομημένη von Koine-Griechisch κρεμάστρα altgriechisch κρεμάθρα.[1] Συγχρονικά αναλύεται σε (κρεμώ) κρεμασ- + -τρα
κρεμμύδι mittelgriechisch κρεμμύδιν Koine-Griechisch κρέμμυον altgriechisch κρόμμυον[1]
κρεοπώλης Koine-Griechisch κρεοπώλης κρέας + -ο- + πωλώ
κρετινισμός französisch crétinisme crétin lateinisch christianus Koine-Griechisch χριστιανός (αντιδάνειο) Χριστός χριστός altgriechisch χρίω proto-indogermanisch *gʰrēy- (χρίω, επαλείφω *gʰer- (τρίβω)
κρετίνος italienisch cretino französisch crétin lateinisch christianus Koine-Griechisch χριστιανός (αντιδάνειο) Χριστός χριστός altgriechisch χρίω proto-indogermanisch *gʰrēy- (χρίω, επαλείφω *gʰer- (τρίβω)
κρόσσι Koine-Griechisch κροσσίον
κρούσμα (λόγιο) Koine-Griechisch κροῦσμα altgriechisch κρούω[1]
κρουστός (λόγιο) Koine-Griechisch κρουστός & Lehnbedeutung από τη französisch instruments à percussion ή τη deutsch Schlaginstrumente (στον πληθυντικό)[1]
κρύβω κληρονομημένη von Koine-Griechisch κρύβω altgriechisch κρύπτω. Με μεταπλασμό του θέματος κρυψ- όπως τριψ- (ἔτριψα) - τρίβω[1]
κρυστάλλι mittelgriechisch κρυστάλλι Koine-Griechisch κρυστάλλιον altgriechisch κρύσταλλος
κρωγμός Koine-Griechisch κρωγμός altgriechisch κρώζω Onomatopoetikum
κτηνοτρόφος Koine-Griechisch κτηνοτρόφος (αγελαδοτρόφος)[1] altgriechisch κτῆνος + τρέφω. Συγχρονικά αναλύεται σε κτηνο- + -τρόφος
κτηνώδης (λόγιο) Koine-Griechisch κτηνώδης. Συγχρονικά αναλύεται σε κτήν(ος) + -ώδης
κυβίστηση Koine-Griechisch κυβίστησις κυβιστής altgriechisch κύβος (ζάρι) proto-indogermanisch *keu(b)-
κυκεώνας Koine-Griechisch κυκεών (ανακάτεμα) altgriechisch κυκεών
κυκλάμινο mittelgriechisch κυκλάμινον Koine-Griechisch κυκλάμινος (ἡ και σπάνια ὁ) altgriechisch κύκλος indoeuropäisch (Wurzel) *kʷékʷlos
κυνήγι mittelgriechisch κυνήγι(ν) Koine-Griechisch κυνήγιον altgriechisch κυνηγέσιον κυνηγός κύων + ἄγω
κυοφορία Koine-Griechisch κυοφορία κυοφόρος κύω + φέρω ((Lehnbedeutung) französisch gestation)
κυριολεκτώ Koine-Griechisch κυριολεκτέω / κυριολεκτῶ altgriechisch κύριος + λέγω
κυριολεξία Koine-Griechisch κυριολεξία
κυριότητα (λόγιο) Koine-Griechisch κυριότης, αιτιατική κυριότητα (εξουσία), Lehnbedeutung από τη französisch proprieté[1]
κυψελίδα Koine-Griechisch κυψελίς (1η σημασία) altgriechisch κυψελίς (2. (Lehnbedeutung) französisch cellule)
κώδικας Koine-Griechisch κῶδιξ lateinisch codex
κώλος mittelgriechisch κῶλος Koine-Griechisch κῶλος (πρωκτός) altgriechisch κῶλον (μέρος, τμήμα σώματος). Εναλλαγή κωλ-, κολ- (κόλον (τμήμα του παχέως εντέρου) πιθανόν με την επίδραση της lateinischς cūlus (πρωκτός)[1][2]
κωνίο Koine-Griechisch κωνίον altgriechisch κῶνος ((Lehnübersetzung) englisch cone)
κωσταντινάτο mittelgriechisch *κωνσταντινάτον (βλ ἁγιοκωνσταντινάτον) Koine-Griechisch Κωνσταντῖνος lateinisch Constantinus constans consto con + sto proto-italienisch *staēō proto-indogermanisch *sth₂éh₁yeti *steh₂- (ἵστημι)
λάβαρο Koine-Griechisch λάβαρον lateinisch labarum[1][2] ( ίσως laureum[2] laureus laurus)
λαβράκι Koine-Griechisch λαβράκιον altgriechisch λάβραξ
λαγούμι türkisch lağım arabisch لغم (laḡam: ορυχείο, λαγούμι) Koine-Griechisch λαχαίνω (σκάβω) altgriechisch λαγχάνω (αντιδάνειο)
λαγωνικό mittelgriechisch λαγωνικός Koine-Griechisch λακωνικός κύων (με παρετυμολόγηση από τη λέξη λαγός)
λαγώχειλος Koine-Griechisch λαγώχειλος λαγῶς ή λαγώς + χεῖλος
λαζαρέτο venezianisch lazareto mittellateinisch Lazarus[1] Koine-Griechisch Λάζαρος hebräisch אלעזר (=ο θεός βοηθός) אל (θεός) + עזר (βοηθός)
λαϊκισμός λαϊκός + -ισμός Koine-Griechisch λαϊκός altgriechisch λαός *lāwós indoeuropäisch (Wurzel) *leh₂wos *leh₂- (στρατιωτική ενέργεια) ((Lehnübersetzung) englisch populism)
λαϊκός Koine-Griechisch altgriechisch λαός
λακωνισμός Koine-Griechisch λακωνισμός (ίδια σημασία) altgriechisch λακωνισμός λακωνίζω Λάκων
λαλάγγι mittelgriechisch λαλάγγι Koine-Griechisch λαλάγγιον, υποκοριστικό του λαλάγγη altgriechisch λάγανον
λαμπαδηδρομία (λόγιο) Koine-Griechisch λαμπαδηδρομία[1]
λάμψη Koine-Griechisch λάμψις altgriechisch λάμπω
λάξευση Koine-Griechisch λάξευσις
λαξεύω Koine-Griechisch λαξεύω
λαογραφία Koine-Griechisch
λαρδί mittelgriechisch λαρδί(ο)ν, υποκοριστικό του (Koine-Griechisch) λάρδος lateinisch lardum (=αλατισμένο / παστωμένο κρέας) altgriechisch λαρινός (=παχύς, λιπαρός) (αντιδάνειο)
λαρύγγι Koine-Griechisch λαρύγγιον altgriechisch λάρυγξ + κατάληξη υποκοριστικού -ιον
λατομείο Koine-Griechisch λατομεῖον λατομέω λατόμος altgriechisch λᾶας + τέμνω
λατόμος Koine-Griechisch λατόμος altgriechisch λᾶας + τέμνω
λατομώ Koine-Griechisch λατομέω / λατομῶ λατόμος altgriechisch λᾶας + τέμνω
λαφυραγωγία Koine-Griechisch
λαφυραγωγώ Koine-Griechisch λαφυραγωγέω, -ῶ
λεβιάθαν Koine-Griechisch Λευιάθαν hebräisch לויתן / לווייתן (livyatán: φάλαινα, λεβιάθαν)
λείανση Koine-Griechisch
λειτουργιά Koine-Griechisch λειτουργία altgriechisch λειτουργός λήϊτον ( λαός) + ἔργον
λειψανδρία Koine-Griechisch λειψανδρία λείπω + ἀνήρ (Genitiv: ἀνδρός) + -ία
λέμφος (λόγιο) Koine-Griechisch λέμφος (αρσενικό και ουδέτερο, μύξα) με εσφαλμένη ταύτιση με τη französisch lymphe neulateinisch lympha (λέμφος) lateinisch lympha (διαυγές νερό)[1], πιθανόν ελληνογενές altgriechisch νύμφη[2]
λεξιθηρία Koine-Griechisch λέξις + θήρα
λεξικό Koine-Griechisch λεξικόν (εννοείται βιβλίον), substantiviertes Neutrum des Adjektivs: λεξικός altgriechisch λέξις λέγω (Lehnbedeutung) französisch dictionnaire[1]
λεξικογράφος Koine-Griechisch λεξικογράφος.[1] Αναλύεται σε λεξικο- + -γράφος
λεοπάρδαλη Katharevousa λεοπάρδαλις Koine-Griechisch λεόπαρδος + altgriechisch πάρδαλις
λεπίδι Koine-Griechisch λεπίδιον, υποκοριστικό του λεπίς
λεπτομέρεια Koine-Griechisch λεπτομέρεια altgriechisch λεπτομερής λεπτός + μέρος
λέπυρο Koine-Griechisch λέπυρον[1] λέπος (λέπι) ( λέπω) + -υρον
λευίτης Koine-Griechisch Λευΐτης Λευΐ + -ίτης
λεφτά λεπτά Koine-Griechisch λεπτόν altgriechisch λεπτός
λεχώνα mittelgriechisch λεχώνα Koine-Griechisch *λεχών altgriechisch λεχώ
λήμμα Koine-Griechisch λῆμμα altgriechisch λῆμμα
λήπτης (λόγιο) Koine-Griechisch λήπτης[1] λαμβάνω
λησμονώ Koine-Griechisch (απαντά ο τύπος μετοχής λησμονηθέντες), συγγενές με το αρχαιοελληνικό λησμοσύνη και το λήθω / λανθάνω
λιακάδα λιακό + -άδα mittelgriechisch ἡλιακόν Koine-Griechisch ἡλιακός altgriechisch ἥλιος proto-griechisch *hāwélios indoeuropäisch (Wurzel) *sāwélios *sóh₂wl̥
λιακωτό mittelgriechisch ἡλιακόν + -ωτό Koine-Griechisch ἡλιακός altgriechisch ἡλιακός proto-griechisch *hāwélios proto-indogermanisch *sāwélios *sóh₂wl̥
λιβάδι Koine-Griechisch λιβάδιον altgriechisch λιβάς
Auf Greeklex.net findest du Konjugationen für über 800 griechische Verben. Öffne die Detailsicht für ein Wort und gehe zu Grammatik.
Mit dem Griechisch Rechtschreibprüfer kannst du einen griechischen Text auf Fehler untersuchen und die Korrekturen vorschlagen lassen.
Lerne die griechische Schrift und die griechische Aussprache beliebiger Wörter mit dem Vorleser und dem Lautschrift-Tool.
Erweitere deine Wortschatz mit dem Vokabeltrainer. Füge eine Übersetzung deiner Vokabelliste hinzu um sie später zu üben.