σταματώ Verb [stamato, stamatw]
 Verb (7) |
| Verb (2) |
| Verb (2) |
| Verb (0) |
| Verb (0) |
| Verb (0) |
| Verb (0) |
| Verb (0) |
| Verb (0) |
| Verb (0) |
Etymologie zu σταματώ
σταματώ mittelgriechisch στάμα (κάθισμα) ἵσταμαι
| Griechisch | Deutsch |
|---|---|
| Noch keine Beispielsätze. |
| Griechische Synonyme |
|---|
| Noch keine Synonyme |
| Ähnliche Bedeutung |
|---|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
| Ähnliche Wörter |
|---|
| Noch keine ähnlichen Wörter |
Grammatik
Grammatik zu σταματώ| Aktiv | |||
|---|---|---|---|
| Singular | Plural | ||
| I N D I K A T I V | Präs enz | σταματάω, σταματώ | σταματάμε, σταματούμε |
| σταματάς | σταματάτε | ||
| σταματάει, σταματά | σταματάν(ε), σταματούν(ε) | ||
| Imper fekt | σταματούσα, σταμάταγα | σταματούσαμε, σταματάγαμε | |
| σταματούσες, σταμάταγες | σταματούσατε, σταματάγατε | ||
| σταματούσε, σταμάταγε | σταματούσαν(ε), σταμάταγαν, σταματάγανε | ||
| Aorist | σταμάτησα | σταματήσαμε | |
| σταμάτησες | σταματήσατε | ||
| σταμάτησε | σταμάτησαν, σταματήσαν(ε) | ||
| Perf ekt | |||
| Plu perf ekt | |||
| Fut ur Verlaufs- form | θα σταματάω, | θα σταματάμε, | |
| θα σταματάς | θα σταματάτε | ||
| θα σταματάει, | θα σταματάν(ε), | ||
| Fut ur | θα σταματήσω | θα σταματήσουμε, | |
| θα σταματήσεις | θα σταματήσετε | ||
| θα σταματήσει | θα σταματήσουν(ε) | ||
| Fut ur II | |||
| K O N J U N K T I V | Präs enz | να σταματάω, | να σταματάμε, |
| να σταματάς | να σταματάτε | ||
| να σταματάει, | να σταματάν(ε), | ||
| Aorist | να σταματήσω | να σταματήσουμε, | |
| να σταματήσεις | να σταματήσετε | ||
| να σταματήσει | να σταματήσουν(ε) | ||
| Perf | |||
| Imper ativ | Pres | σταμάτα, σταμάταγε | σταματάτε |
| Aorist | σταμάτησε, σταμάτα | σταματήστε | |
| Part izip | Pres | σταματώντας | |
| Perf | έχοντας σταματήσει, | ||
| Infin | Aorist | σταματήσει | |
Grammatik zu aufhören
| Person | Wortform | |||
|---|---|---|---|---|
| Präsens | ich | höre auf | ||
| du | hörst auf | |||
| er, sie, es | hört auf | |||
| Präteritum | ich | hörte auf | ||
| Konjunktiv II | ich | hörte auf | ||
| Imperativ | Singular | hör auf! höre auf! | ||
| Plural | hört auf! | |||
| Perfekt | Partizip II | Hilfsverb | ||
| aufgehört | haben | |||
Alle weiteren Formen: Flexion:aufhören | ||||
Grammatik zu anhalten
| Person | Wortform | |||
|---|---|---|---|---|
| Präsens | ich | halte an | ||
| du | hältst an | |||
| er, sie, es | hält an | |||
| Präteritum | ich | hielt an | ||
| Konjunktiv II | ich | hielte an | ||
| Imperativ | Singular | halt an! halte an! | ||
| Plural | haltet an! | |||
| Perfekt | Partizip II | Hilfsverb | ||
| angehalten | haben | |||
Alle weiteren Formen: Flexion:anhalten | ||||
Grammatik zu stoppen
| Person | Wortform | |||
|---|---|---|---|---|
| Präsens | ich | stoppe | ||
| du | stoppst | |||
| er, sie, es | stoppt | |||
| Präteritum | ich | stoppte | ||
| Konjunktiv II | ich | stoppte | ||
| Imperativ | Singular | stopp! stoppe! | ||
| Plural | stoppt! | |||
| Perfekt | Partizip II | Hilfsverb | ||
| gestoppt | haben | |||
Alle weiteren Formen: Flexion:stoppen | ||||
Grammatik zu vorübergehen
| Person | Wortform | |||
|---|---|---|---|---|
| Präsens | ich | gehe vorüber | ||
| du | gehst vorüber | |||
| er, sie, es | geht vorüber | |||
| Präteritum | ich | ging vorüber | ||
| Konjunktiv II | ich | ginge vorüber | ||
| Imperativ | Singular | geh vorüber! gehe vorüber! | ||
| Plural | geht vorüber! | |||
| Perfekt | Partizip II | Hilfsverb | ||
| vorübergegangen | sein | |||
Alle weiteren Formen: Flexion:vorübergehen | ||||
Grammatik zu einhalten
| Person | Wortform | |||
|---|---|---|---|---|
| Präsens | ich | halte ein | ||
| du | hältst ein | |||
| er, sie, es | hält ein | |||
| Präteritum | ich | hielt ein | ||
| Konjunktiv II | ich | hielte ein | ||
| Imperativ | Singular | halte ein! halt ein! | ||
| Plural | haltet ein! | |||
| Perfekt | Partizip II | Hilfsverb | ||
| eingehalten | haben | |||
Alle weiteren Formen: Flexion:einhalten | ||||
Grammatik zu innehalten
| Person | Wortform | |||
|---|---|---|---|---|
| Präsens | ich | halte inne | ||
| du | hältst inne | |||
| er, sie, es | hält inne | |||
| Präteritum | ich | hielt inne | ||
| Konjunktiv II | ich | hielte inne | ||
| Imperativ | Singular | halt inne! halte inne! | ||
| Plural | haltet inne! | |||
| Perfekt | Partizip II | Hilfsverb | ||
| innegehalten | haben | |||
Alle weiteren Formen: Flexion:innehalten | ||||
Grammatik zu dämmen
| Person | Wortform | |||
|---|---|---|---|---|
| Präsens | ich | dämme | ||
| du | dämmst | |||
| er, sie, es | dämmt | |||
| Präteritum | ich | dämmte | ||
| Konjunktiv II | ich | dämmte | ||
| Imperativ | Singular | dämm! dämme! | ||
| Plural | dämmt! | |||
| Perfekt | Partizip II | Hilfsverb | ||
| gedämmt | haben | |||
Alle weiteren Formen: Flexion:dämmen | ||||
Grammatik zu haltmachen
| Person | Wortform | |||
|---|---|---|---|---|
| Präsens | ich | mache halt | ||
| du | machst halt | |||
| er, sie, es | macht halt | |||
| Präteritum | ich | machte halt | ||
| Konjunktiv II | ich | machte halt | ||
| Imperativ | Singular | mach halt! mache halt! | ||
| Plural | macht halt! | |||
| Perfekt | Partizip II | Hilfsverb | ||
| haltgemacht | haben | |||
Alle weiteren Formen: Flexion:haltmachen | ||||
Grammatik zu verweilen
| Person | Wortform | |||
|---|---|---|---|---|
| Präsens | ich | verweile | ||
| du | verweilst | |||
| er, sie, es | verweilt | |||
| Präteritum | ich | verweilte | ||
| Konjunktiv II | ich | verweilte | ||
| Imperativ | Singular | verweile! verweil! | ||
| Plural | verweilt! | |||
| Perfekt | Partizip II | Hilfsverb | ||
| verweilt | haben | |||
Alle weiteren Formen: Flexion:verweilen | ||||
Grammatik zu verharren
| Person | Wortform | |||
|---|---|---|---|---|
| Präsens | ich | verharre | ||
| du | verharrst | |||
| er, sie, es | verharrt | |||
| Präteritum | ich | verharrte | ||
| Konjunktiv II | ich | verharrte | ||
| Imperativ | Singular | verharr! verharre! | ||
| Plural | verharrt! | |||
| Perfekt | Partizip II | Hilfsverb | ||
| verharrt | haben | |||
Alle weiteren Formen: Flexion:verharren | ||||
Griechische Definition zu σταματώ
σταματώ [stamató] & -άω, -ιέμαι στη σημ. 4 (παθ. στο ενεστ. θ.) μππ. σταματημένος : 1. δε συνεχίζω, προσωρινά ή οριστικά, να κάνω ό,τι έκανα ως τώρα (κίνηση, πράξη, δραστηριότητα, λειτουργία κτλ.). α. (για έμψ.): Σταμάτα να χτυπάς, μας ξεκούφανες, πάψε. Aπογοητευμένοι σταμάτησαν κάθε προσπάθεια, εγκατέλειψαν. Σταμάτησε (από) το διάβασμα. || Σταμάτησε τις σπουδές του στο τρίτο έτος, διέκοψε. β. (για μηχανισμό κτλ.): Tο ρολόι σταμάτησε στις δύο. γ. για διανοητική ή σωματική λειτουργία: Σταμάτησε το μυαλό μου, αδυνατώ να σκεφτώ. Σταματημένο μυαλό, για αργόστροφο άνθρωπο. H καρδιά του σταμάτησε να χτυπά, έπαψε. ΦΡ σταματά ο νους του ανθρώπου, για κτ. που προκαλεί μεγάλη κατάπληξη. δ. (στο γ' πρόσ., για μετεωρολογικά φαινόμενα): Σταμάτησε να βρέχει. Ο αέρας δεν έλεγε να σταματήσει. [...]
Griechisch lernen mit Greeklex
Verbkonjugation
Auf Greeklex.net findest du Konjugationen für über 800 griechische Verben. Öffne die Detailsicht für ein Wort und gehe zu Grammatik.
Rechtschreibprüfung
Mit dem Griechisch Rechtschreibprüfer kannst du einen griechischen Text auf Fehler untersuchen und die Korrekturen vorschlagen lassen.
Vorleser und Lautschrift
Lerne die griechische Schrift und die griechische Aussprache beliebiger Wörter mit dem Vorleser und dem Lautschrift-Tool.
Vokabeltrainer
Erweitere deine Wortschatz mit dem Vokabeltrainer. Füge eine Übersetzung deiner Vokabelliste hinzu um sie später zu üben.
