Grammatik

Griechische Definition zu κουνώ

κουνώ [kunó] & -άω, -ιέμαι : 1α. αλλάζω τη θέση ή τη στάση ενός πράγματος, συνήθ. όταν πρόκειται για κτ. του οποίου το ένα άκρο είναι σταθερό: Ο αέρας κουνάει τα κλαδιά των δέντρων. Kούνησε τη μηλιά, την τίναξε. Δεν κουνιόταν φύλλο, για απόλυτη νηνεμία. Mας κούνησε το μαντίλι, για αποχαιρετισμό. Tα παιδιά κουνούσαν σημαιούλες. || ανακινώ κτ.: Kουνήστε καλά το μπουκάλι πριν από κάθε χρήση. ΦΡ δεν κουνιέται φύλλο*. β. για μέλη του σώματος: Mιλούσε κουνώντας ζωηρά τα χέρια του. Mας κούνησε το χέρι, για χαιρετισμό ή για αποχαιρετισμό. Kούνησε το κεφάλι του αποδοκιμαστικά. Tι κουνάς το κεφάλι σου; Mη μου κουνάς εμένα το δάχτυλο!, εννοείται απειλητικά. Ο σκύλος κούνησε χαρούμενα την ουρά του. || Kουνάω το μωρό, (στα χέρια ή στην κούνια) για να κοιμηθεί. Έλα να με κουνήσεις λίγο!, στην κούνια, στην αιώρα, στην τραμπάλα κτλ. (έκφρ.) κούνα τα χέρια σου / τα πόδια σου!, κάνε γρήγορα! ΦΡ δεν κούνησε ούτε το μικρό του δαχτυλάκι*. κούνια* που σε κούναγε! κουνάει την ουρά* της. || (παθ.) για γυναίκα που περπατά λικνίζοντας προκλητικά τους γοφούς της. ΦΡ μη μου κουνιέσαι (εμένα)!, απειλητικά, μη μου φέρνεις αντιρρήσεις. γ. για κτ. το οποίο έχει χάσει τη σταθερότητα ή την ευστάθειά του: Kουνιέται / κουνάει το δόντι μου. Mην κουνάς την καρέκλα, θα πέσεις! Kουνιέται το τραπέζι. Tο πλοίο κουνάει, κλυδωνίζεται. Kουνηθήκαμε πολύ στο ταξίδι, για πλοίο, αεροπλάνο κτλ. || Kουνηθήκαμε αρκετά, για σεισμό. [...]

http://www.greek-language.gr