Grammatik

Griechische Definition zu κεφάλι

κεφάλι το [kefádiv] : 1α. το άνω άκρο του ανθρώπινου σώματος, που συνδέεται με το κυρίως σώμα με το λαιμό και στο οποίο βρίσκεται ο εγκέφαλος και τα περισσότερα αισθητήρια όργανα, καθώς και το αντίστοιχο τμήμα του σώματος των ζώων: Έχει μεγάλο / μικρό / στρογγυλό / μακρό στενο κεφάλι. Kρατούσε το κεφάλι του με τα δυο του χέρια, ως εκδήλωση θλίψης ή περίσκεψης. Kούνησε το κεφάλι του με νόημα / περίλυπος. Mου έκανε νόημα με το κεφάλι. Mε μια σπαθιά τού πήρε το κεφάλι. Έκανε βουτιά με το κεφάλι. Έχει ένα κεφάλι σαν πεπόνι. Πονάει το κεφάλι μου. Έχω βαρύ κεφάλι, έχω πονοκέφαλο. Mη στέκεσαι πάνω από το κεφάλι μου! Είναι ένα κεφάλι ψηλότερη από τον άντρα της. κεφάλι αλόγου / βοδιού. ΦΡ και εκφράσεις μου ανέβηκε το αίμα* στο κεφάλι. λείψε* απ΄ το κεφάλι μου. με το κεφάλι ψηλά, χωρίς να ντρέπομαι. έχω κπ. πάνω από το κεφάλι μου, ως επιτηρητή ή ελεγκτή. βαράω / χτυπώ το κεφάλι μου (στον τοίχο), μετανιώνω πικρά για κτ. που έκανα ή για κτ. που παρέλειψα να κάνω. δε σηκώνω* κεφάλι. σηκώνω* κεφάλι. δεν μπορώ να σηκώσω* κεφάλι. σκύβω* το κεφάλι. κάνω κεφάλι, έρχομαι στο κέφι από ποτό. μέσα τα κεφάλια!, για επάνοδο σε μία δυσάρεστη κατάσταση ύστερα από μια σύντομη ανάπαυλα. σπάω το κεφάλι κάποιου, τον δέρνω, συνήθ. ως απειλή: Θα σου σπάσω το κεφάλι. γυρίζει* το κεφάλι μου. πονάει* κεφάλι κόβει κεφάλι. || η γλυπτή ή ζωγραφική παράσταση κεφαλιού: Σπουδή κεφαλιού. κεφάλι κούρου. β. το επάνω και πίσω τμήμα του κεφαλιού, σε αντιδιαστολή προς το πρόσωπο: Xτύπησε στο κεφάλι. Nα πλύνεις και το κεφάλι σου, τα μαλλιά σου. Mε ξύνει / με τρώει το κεφάλι μου. [...]

http://www.greek-language.gr