αστράφτω Verb [astrafto, astraftw]
 blitzen (ugs.) Verb (0) |
| Verb (0) |
| Verb (0) |
| Verb (0) |
| Verb (0) |
| Verb (0) |
Etymologie zu αστράφτω
αστράφτω mittelgriechisch ἀστράφτω altgriechisch ἀστράπτω
| Griechisch | Deutsch |
|---|---|
| Noch keine Beispielsätze. |
| Griechische Synonyme |
|---|
| Noch keine Synonyme |
| Ähnliche Bedeutung |
|---|
| Noch keine Wörter mit ähnlicher Bedeutung |
| Ähnliche Wörter |
|---|
| Noch keine ähnlichen Wörter |
Grammatik
Grammatik zu αστράφτω| Aktiv | |||
|---|---|---|---|
| Singular | Plural | ||
| I N D I K A T I V | Präs enz | αστράφτω | αστράφτουμε, αστράφτομε |
| αστράφτεις | αστράφτετε | ||
| αστράφτει | αστράφτουν(ε) | ||
| Imper fekt | άστραφτα | αστράφταμε | |
| άστραφτες | αστράφτατε | ||
| άστραφτε | άστραφταν, αστράφταν(ε) | ||
| Aorist | άστραψα | αστράψαμε | |
| άστραψες | αστράψατε | ||
| άστραψε | άστραψαν, αστράψαν(ε) | ||
| Per fekt | |||
| Plu per fekt | |||
| Fut ur Verlaufs- form | θα αστράφτω | θα αστράφτουμε, | |
| θα αστράφτεις | θα αστράφτετε | ||
| θα αστράφτει | θα αστράφτουν(ε) | ||
| Fut ur | θα αστράψω | θα αστράψουμε, | |
| θα αστράψεις | θα αστράψετε | ||
| θα αστράψει | θα αστράψουν(ε) | ||
| Fut ur II | |||
| K O N J U N K T I V | Präs enz | να αστράφτω | να αστράφτουμε, |
| να αστράφτεις | να αστράφτετε | ||
| να αστράφτει | να αστράφτουν(ε) | ||
| Aorist | να αστράψω | να αστράψουμε, | |
| να αστράψεις | να αστράψετε | ||
| να αστράψει | να αστράψουν(ε) | ||
| Perf | |||
| Imper ativ | Pres | αστράφτε | αστράφτετε |
| Aorist | αστράψε | αστράψετε, αστράψτε | |
| Part izip | Pres | αστράφτοντας | |
| Perf | έχοντας αστράψει | ||
| Infin | Aorist | αστράψει | |
Grammatik zu blitzen
| Person | Wortform | |||
|---|---|---|---|---|
| Präsens | ich | blitze | ||
| du | blitzt | |||
| er, sie, es | blitzt | |||
| Präteritum | ich | blitzte | ||
| Konjunktiv II | ich | blitzte | ||
| Imperativ | Singular | blitze! | ||
| Plural | blitzt! | |||
| Perfekt | Partizip II | Hilfsverb | ||
| geblitzt | haben | |||
Alle weiteren Formen: Flexion:blitzen | ||||
Grammatik zu schillern
| Person | Wortform | |||
|---|---|---|---|---|
| Präsens | ich | schillere | ||
| du | schillerst | |||
| er, sie, es | schillert | |||
| Präteritum | ich | schillerte | ||
| Konjunktiv II | ich | schillerte | ||
| Imperativ | Singular | schillere! | ||
| Plural | schillert! | |||
| Perfekt | Partizip II | Hilfsverb | ||
| geschillert | haben | |||
Alle weiteren Formen: Flexion:schillern | ||||
Grammatik zu aufblitzen
| Person | Wortform | |||
|---|---|---|---|---|
| Präsens | ich | - | ||
| du | - | |||
| er, sie, es | blitzt auf | |||
| Präteritum | er, sie, es | blitzte auf | ||
| Konjunktiv II | er, sie, es | blitzte auf | ||
| Imperativ | Singular | — | ||
| Plural | — | |||
| Perfekt | Partizip II | Hilfsverb | ||
| aufgeblitzt | haben, sein | |||
Alle weiteren Formen: Flexion:aufblitzen | ||||
Grammatik zu glitzern
| Person | Wortform | |||
|---|---|---|---|---|
| Präsens | ich | glitzere | ||
| du | glitzerst | |||
| er, sie, es | glitzert | |||
| Präteritum | ich | glitzerte | ||
| Konjunktiv II | ich | glitzerte | ||
| Imperativ | Singular | glitzere! glitzer! | ||
| Plural | glitzert! | |||
| Perfekt | Partizip II | Hilfsverb | ||
| geglitzert | haben | |||
Alle weiteren Formen: Flexion:glitzern | ||||
Grammatik zu funkeln
| Person | Wortform | |||
|---|---|---|---|---|
| Präsens | ich | funkle funkele | ||
| du | funkelst | |||
| er, sie, es | funkelt | |||
| Präteritum | ich | funkelte | ||
| Konjunktiv II | ich | funkelte | ||
| Imperativ | Singular | funkle! funkele! | ||
| Plural | funkelt! | |||
| Perfekt | Partizip II | Hilfsverb | ||
| gefunkelt | haben | |||
Alle weiteren Formen: Flexion:funkeln | ||||
Grammatik zu strahlen
| Person | Wortform | |||
|---|---|---|---|---|
| Präsens | ich | strahle | ||
| du | strahlst | |||
| er, sie, es | strahlt | |||
| Präteritum | ich | strahlte | ||
| Konjunktiv II | ich | strahlte | ||
| Imperativ | Singular | strahl! | ||
| Plural | strahlt! | |||
| Perfekt | Partizip II | Hilfsverb | ||
| gestrahlt | haben | |||
Alle weiteren Formen: Flexion:strahlen | ||||
Griechische Definition zu αστράφτω
αστράφτω [astráfto] Ρ4α : I.(στο γ' εν.) για το φυσικό φαινόμενο της αστραπής. ΠAΡ Aν δεν αστράψει, δε βροντά κι αν δε βροντά, δε βρέχει, για τη σχέση που υπάρχει ανάμεσα στο αίτιο και στο αποτέλεσμα. || Bροντά κι αστράφτει ο ουρανός. Aστράφτουν οι ουρανοί. Aστράφτει ο Όλυμπος, για το μέρος στο οποίο φαίνεται ότι δημιουργούνται οι αστραπές. II1α. για κτ. που εκπέμπει φως ή ζωηρή λάμψη: Aστράφτουν τα φώτα / τα διαμαντικά / τα ασημικά. β. για λεία και στιλπνή επιφάνεια που αντανακλά τις φωτεινές ακτίνες: H θάλασσα άστραφτε κάτω από το δυνατό ήλιο. || (επέκτ.) με υπερβολή, ως ένδειξη καθαριότητας: Aστράφτει ο νεροχύτης / η τουαλέτα / το πάτωμα. Tο άστραψε το σπίτι. Mε το νέο μου απορρυπαντικό τα ρούχα αστράφτουν. [...]
Griechisch lernen mit Greeklex
Verbkonjugation
Auf Greeklex.net findest du Konjugationen für über 800 griechische Verben. Öffne die Detailsicht für ein Wort und gehe zu Grammatik.
Rechtschreibprüfung
Mit dem Griechisch Rechtschreibprüfer kannst du einen griechischen Text auf Fehler untersuchen und die Korrekturen vorschlagen lassen.
Vorleser und Lautschrift
Lerne die griechische Schrift und die griechische Aussprache beliebiger Wörter mit dem Vorleser und dem Lautschrift-Tool.
Vokabeltrainer
Erweitere deine Wortschatz mit dem Vokabeltrainer. Füge eine Übersetzung deiner Vokabelliste hinzu um sie später zu üben.
