εκείνος | ekinos | ekeinos | Griechisch Deutsch Übersetzung

εκείνος [ekinos, ekeinos]

derjenige

(164)

jener

(18)

Etymologie zu εκείνος

εκείνος altgriechisch ἐκεῖνος (αναδρομικός σχηματισμός) ἐ- + proto-indogermanisch *ḱe (δεικτικό μόριο: εδώ) + *h₁enos (εκείνος) ( *h₁é)

Griechisch	Deutsch
Στην περίπτωση ύπαρξης πολλών λόγων, να αναφερθεί εκείνος που αιτιολογεί την επιβολή υψηλότερης κύρωσης.	Falls mehrere Gründe vorliegen, ist derjenige anzugeben, der die höchste Sanktion nach sich zieht. Übersetzung bestätigt
Στην περίπτωση υπάρξεως πολλών λόγων, να αναφερθεί εκείνος που αιτιολογεί την υψηλότερη κύρωση.	Falls mehrere Gründe vorliegen, ist derjenige anzugeben, der die höchste Sanktion nach sich zieht. Übersetzung bestätigt
Σημειώνεται μόνον ένας από τους όρους αυτούς – όπου ενδέχεται να υπάρχουν περισσότεροι από ένας, χρησιμοποιείται εκείνος που περιγράφει ακριβέστερα το μεγαλύτερο μέρος της εκτελούμενης εργασίας ή/και της κατάστασης του είδους.	Es ist nur einer der folgenden Begriffe einzutragen. Könnte mehr als ein Begriff zutreffen, ist derjenige zu verwenden, der die Mehrheit der durchgeführten Arbeiten und/oder den Status des Artikels am ehesten beschreibt. Übersetzung bestätigt
Στην περίπτωση ύπαρξης πολλών λόγων, να αναφερθεί εκείνος που αιτιολογεί την επιβολή της υψηλότερης κύρωσης.	Falls mehrere Gründe vorliegen, ist derjenige anzugeben, der die höchste Sanktion nach sich zieht. Übersetzung bestätigt
Ο συντελεστής δέλτα είναι εκείνος του οικείου χρηματιστηρίου.	Als Delta-Faktor ist derjenige der betreffenden Börse zu verwenden. Übersetzung bestätigt

Griechische Synonyme
Noch keine Synonyme

Ähnliche Bedeutung
Noch keine Wörter mit ähnlicher Bedeutung

Ähnliche Wörter
εκείνος -η -ο

Deutsche Synonyme
solcher
jener
welcher
der
dieser

Grammatik

Noch keine Grammatik zu εκείνος.

Griechische Definition zu εκείνος

εκείνος, αντων.· εκειός· κείνος.

1) Εκείνος, αυτός (για κάπ. ή κ. συν. μακρινό):

εκείνου του τραγουδιστή τση νύκτας εθυμάτο (Ερωτόκρ. Α´ 504)·

έκφρ. τούτα κείνα = διάφορα:

(Ερωτόκρ. Α´ 435).

α) (Με αναφορ. πρόταση για να δηλωθεί αυτό για το οποίο γίνεται λόγος) όποιος, όσοι, ό,τι:

εκείνος που επαιδεύγετον η πεθυμιά του σβήνει (Ερωτόκρ. Α´ 1131)·

εύκαιρα βασανίζουνται εκείνοι π’ αγαπούσι (Ερωτόκρ. Α´ 1136)·

β) (το ουδ. με αναφορ. πρόταση για να δηλωθεί το ακόλουθο):

Εις εκείνο οπού αυτές δεν εναντιώνουνται εις το θέλημα του Θεού (Χριστ. διδασκ. 159).

3) Περίφημος, ξακουστός, γνωστός:

(Διγ. Z 1300).

α) (Ως επαναληπτική):

δουλευτής του εγράφτηκα και μετά κείνον είμαι (Ερωτόκρ. Α´ 1202)·

β) ο ίδιος:

και πρώτα κι ύστερα εκείνος πάντα είσαι (Αιτωλ., Μύθ. 58¹⁶).

5) (Ως αυτοπαθής):

φουσσάτα όσα ημπορεί να επάρει μετά εκείνον (Χρον. Μορ. H 1381).

6) (Με προηγ. ή επόμ. έναρθρ. ουσ. που δηλώνει χρόνο, για να δηλώσουμε κ. μακρινό):

τους χρόνους εκεινούς (Χρον. Μορ. H 781· Ερωτόκρ. Β´ 617)·

έκφρ. την ώρα κείνη = τότε:

(Ερωτόκρ. Α´ 821).

7) Έκφρ. μ’ όλον εκείνο = παρ’ όλα αυτά:

(Πανώρ. Δ´ 43).

8) Έκφρ. (για να δηλωθεί αιτία) για κείνο = γι’ αυτό:

δουλειά σε θέλω βιαστική, για κείνο σε σπουδάζω (Θυσ. 484).

[αρχ. αντων. εκείνος. Ο τ. εκειός και σήμ. ιδιωμ. Ο τ. κείνος και η λ. και σήμ.]

[...]

http://www.greek-language.gr