ολομόναχος | olomonachos | olomonaxos | Griechisch Deutsch Übersetzung

mutterseelenallein

Adj.

(3)

ολομόναχος ολο- + μονάχος

Griechisch	Deutsch
Ο Μόρλοκ ήταν ολομόναχος μπροστά στο τέρμα κι εσύ σουτάρεις στα σύννεφα!	Morlock steht zwei-, dreimal mutterseelenallein vorm Tor, und du knallst das Ding in die Wolken! Übersetzung nicht bestätigt
Αναρωτήθηκες ποτέ... γιατί ζεις ολομόναχος χωρίς την οικογένειά σου;	Hat es vielleicht einen Grund, warum du hier mutterseelenallein lebst, ohne deine Familie? Übersetzung nicht bestätigt
Ο Μοχάρεμ είναι ολομόναχος και γερνάει.	Muharrem ist mutterseelenallein. Er ist schon in die Jahre gekommen. Übersetzung nicht bestätigt

Ähnliche Bedeutung
Noch keine Wörter mit ähnlicher Bedeutung

Ähnliche Wörter
ολομόναχος -η -ο

Deutsche Synonyme
sehr allein
mutterseelenallein
ganz allein
(völlig) allein
einsam und allein
allein auf weiter Flur
von Gott und allen guten Geistern verlassen
(sich) selbst überlassen
allein gelassen
(völlig) isoliert
niemand kümmert sich um
(ganz) auf sich gestellt
auf sich (allein) gestellt

Noch keine Grammatik zu ολομόναχος.

ολομόναχος, επίθ.· 'λομόναχος. — Βλ. και .

1) (Επιτ.) τελείως μόνος

α) (χωρίς τη συντροφιά ή την παρουσία άλλων):

ολομόναχος στέκεται στον δρυμώνα (Θησ. Έ [6⁶]· Φορτουν. Ιντ. γ́ 29)·

β) (χωρίς την παρουσία ερωτικού συντρόφου):

να καίγεται ολομόναχος 'ς τσ’ αγάπης την οδύνη (Ερωτόκρ. Ά 2078)·

γ) (προκ. για ορφανό):

(Ερωτόκρ. Β́ 618)·

δ) (με προηγ. το επίθ. μόνος):

μόνος κι ολομόναχος … επορπάτει (Ερωτόκρ. Ά 1067)·

ε) (στον πληθ. με αριθμητ. ή με τον εμπρόθ. προσδ. με + αιτιατ. προκ. να δηλωθεί συνοδεία ή συντροφιά από κάπ. ή κάπ. πολύ οικείους):

να 'ν’ οι δυο ολομόναχοι (Ερωτόκρ. Ά 1093)·

ήμασθεν ολομόναχοι με τα παιδόπουλά μας (Λίβ. Sc. 2083).

2) (Συνεκδ.) τελείως αβοήθητος, που ενεργεί χωρίς τη συμπαράσταση ή βοήθεια άλλων:

εβγήκεν ολομόναχος και με τη δύναμή του τσ’ εχθρούς … έδιωξε (Ερωφ. Δ́ 576· Τζάνε, Κρ. πόλ. 438²⁴).

3) (Σε χρ. οριστικής αντων.) ο ίδιος, από μόνος μου:

τ’ όνομα μόνο (ενν. του Ρινάλδου) σώνει τσι πράξες του ολομόναχο στον κόσμο να ξαπλώνει (Χορτάτση, Ελευθ. Ιερουσ. Γ́ 22).

Η λ. σε επιρρ. χρ. για να δηλωθεί τέλεια μοναδικότητα, αποκλειστικότητα:

εδόθη μ’ ολομόναχη τον κόσμο να γεμίζω χαρές (Πανώρ. Πρόλ. 13· Ροδολ. Β́ 270).

[<ολο‑ + επίθ. μοναχός. Ο τ. και σήμ. ποντ., όπου και άλλοι τ. Η λ. στο Meursius και σήμ.]

[...]