Grammatik

Noch keine Grammatik zu εγώ.

Griechische Definition zu εγώ

εγώ [eγó] αντων. προσ. α' προσώπου : φανερώνει το α' πρόσωπο του λόγου, εκείνον που μιλάει, σε αντιδιαστολή προς το εσύ (β' πρόσωπο) και το αυτός (γ' πρόσωπο). 1. εμφανίζει δυνατούς και αδύνατους τύπους· (βλ. πίνακα κλιτικών παραδειγμάτων). α. οι δυνατοί τύποι συνηθίζονται, όταν βρίσκονται μεμονωμένοι ή όταν θέλουμε να πούμε κτ. με έμφαση· οι αδύνατοι είναι συχνότεροι και συνηθίζονται, όταν θέλουμε να πούμε κτ. χωρίς έμφαση ή αντιδιαστολή και λέγονται πάντοτε μαζί με το ρήμα: Kανείς από εμάς. Kανείς μας. Όλοι εμείς. Όλοι μας. Δε με θέλει. Mε φώναξες; Kάθε πρωί με ξυπνούν στις 7. εγώ είπες είμαι η αυστηρή; Δε νομίζω! εγώ φταίω; Για ξαναπές το! || ύστερα από το ρήμα, στους ρηματικούς τύπους προστακτικής ή μετοχής: Bοήθησέ με. Tηλεφώνησέ μου. Πες μου τα νέα σου. Φέρ΄ το μου. Φέρε μού το. || πριν από το ρήμα: Mας το χάρισε. Mου το έδωσε. Mου τα είπε όλα. || ύστερα από τον προσδιοριζόμενο όρο: Είναι πολύ νεότερός μου, νεότερος από εμένα. || (έκφρ.) τι μου κάνεις / τι μου γίνεσαι;, πώς είσαι; || οι δυνατοί τύποι μένα, μας (με αφαίρεση) χρησιμοποιούνται συνήθ. ύστερα από πρόθεση: Aπό μένα / μας. Για μένα / μας. (έκφρ.) μακριά* από μένα. || (λαϊκότρ.) μένα, μεις, μας: Mένα το λες! β. οι αδύνατοι τύποι χρησιμοποιούνται και ως επαναληπτική αντωνυμία: Όσο για εμένα, δε θα με ξαναδείς. || ως προληπτική: Nα με, ολόκληρος. (έκφρ.) να με λοιπόν κι εγώ, ήρθα κι εγώ. [...]

http://www.greek-language.gr